Τρίτη 23 Νοεμβρίου 2010

φατική λειτουργία για πάντα (?).

Κατά τον στρουκτουραλιστή Roman Jakobson η φατική λειτουργία της γλώσσας είναι μια κενή ουσιαστικού πληροφοριακού περιεχομένου επικοινωνιακή ανταλλαγή. Η κενότητα της επαφής επιτελεί μια θετική τεχνική λειτουργία ελέγχου του ίδιου του συστήματος (έλα με ακούς?).

Πολλές φορές μοιάζει να είναι σκηνοθετημένη από τα πριν και να έχει γραφτεί το σενάριο. Μια στερεοτυπική φόρμουλα που κατοχυρώθηκε κοινωνικά μέσα από την επανάληψη που γίνεται συνήθεια και το αντίστροφο. Το κακό είναι ότι στις μέρες μας είναι πολλά τα τεστ διαύλου και κοινού κώδικα που δεν βοηθούν σε τίποτα πέρα από το να διατηρούν την αίγλη της δυνατότητας που δεν γίνεται ποτέ πραγματικότητα.

Ένα κλασσικό παράδειγμα φατικής λειτουργίας είναι ο διάλογος του α με τον β:

α)-τι κάνεις? Καλά?

β)-Καλά μωρέ, εσύ?

α)-Καλά κι εγώ.

β)-Άντε γεια ρε.

α)-Τα λέμε.

Αυτό είναι ένα κλασσικό “κοινωνικό τελετουργικό επικοινωνίας” που μπορεί να αναιρεθεί, προκαλώντας παρεξηγήσεις, ασυνέχειες και επιπλοκές, αν αντικαταστήσουμε απλά κάποιες λεξούλες:

α)-τι κάνεις? Καλά?

β)-Είμαι λίγο σκατά μωρέ, εσύ?

α)-Καλά κι εγώ.

β)-Άντε γεια ρε.

α)-Τα λέμε.

Εδώ ο β. προσπάθησε, χωρίς ανταπόκριση, να βγει από τη φατική λειτουργία , όπως είναι το δέον για κάποιον που θέλει να επικοινωνήσει ουσιαστικά, αλλάζοντας το σενάριο.

Το μόνο λάθος που έκανε εδώ ο β. είναι ότι δεν ρώτησε πότε…(?).






ΥΓ:Αυτά τα λίγα ενώ νιώθω τον εγκέφαλο μου να καίγεται, ακούγοντας the knife.

Κυριακή 21 Νοεμβρίου 2010

the art of conversation

Ενα απόσπασμα:


Οι λειτουργίες της γλώσσας:


  • αναφορική ή δηλωτική, όταν η επικοινωνία αφορά βασικά το πλαίσιο αναφοράς (μετάδοση πληροφοριών).
  • συγκινησιακή, όταν αποκαλύπτεται άμεσα η διάθεση του πομπού σχετικά με όσα λέει, άρα το κέντρο βάρους της επικοινωνίας είναι ο πομπός.
  • βουλητική, οπότε η επικοινωνία αποσκοπεί στο δέκτη, για να επιδράσει σε αυτόν με επίκληση, παράκληση, ικεσία, προσταγή κτλ. Η καθαρότερη γραμματική έκφραση της λειτουργίας αυτής βρίσκεται στην προστακτική, στην κλητική αλλά και στην υποτακτική (η απόχρωση στην έκφραση της λειτουργίας, αν δηλαδή εκφράζει προσταγή ή ικεσία κ.ο.κ. καθορίζεται από τη σχέση πομπού και δέκτη στη συγκεκριμένη περίσταση).
  • φατική, εφόσον η επικοινωνία ελέγχει αν το κανάλι λειτουργεί, ελέγχει δηλαδή τη συμμετοχή του συνομιλητή, επιβεβαιώνει τη συνεχή προσοχή του κ.ο.κ. Η φατική λειτουργία έχει ως στόχο να εγκαταστήσει και να διατηρήσει"ανοιχτή" την επαφή ανάμεσα στον πομπό και στον δέκτη, αλλά και να δείξει ότι αυτή τελείωσε. Τέτοιο ρόλο παίζουν τα εμπρός/λέγετε/ναι της τηλεφωνικής συνομιλίας, τα λοιπόν;, χμ, τι νέα; της καθημερινής λεκτικής διεπίδρασης κλπ., τα οποία κατ' ουσίαν δεν προσφέρουν πληροφορία αλλά προωθούν την επαφή ανάμεσα στους συμμετέχοντες σε μια επικοινωνιακή περίσταση. .
  • μεταγλωσσική, όταν ελέγχεται ο ίδιος ο κώδικας, δηλαδή η γλώσσα, όχι μόνο σε επίπεδο επιστημονικού λόγου αλλά και σε επίπεδο καθημερινής επικοινωνίας.
  • ποιητική, όταν η εστίαση γίνεται στο μήνυμα και στη μορφή του χάριν του ίδιου του μηνύματος.
  • Μπορούμε να πούμε ότι, γενικά, έχουμε το α' ρηματικό πρόσωπο για τον πομπό, άρα για τη συγκινησιακή λειτουργία, το β' πρόσωπο για το δέκτη, άρα για τη βουλητική λειτουργία, το γ' πρόσωπο για αυτό που γίνεται λόγος, άρα για την αναφορική λειτουργία της γλώσσας.
  • Θα πρέπει επίσης να τονιστεί ότι σε κάθε περίσταση επικοινωνίας δεν υπάρχει μία μόνο "καθαρή" λειτουργία της γλώσσας. υπάρχει συχνά μείξη λειτουργιών. Βέβαια, μία λειτουργία είναι εντονότερη, κυρίαρχη σε κάθε περίσταση.

Ενα τραγούδι:





Ενα Απόφθεγμα:


'Όταν η φατική λειτουργία είναι εντονότερη όλων, και έχουμε απολέσει την ποιητική, οι περιστάσεις δεν είναι και τόσο ευνοϊκές. Η τέχνη της συζήτησης σκοντάφτει πότε την κενότητα και πότε στην αμηχανία και είναι καλύτερα να μένεις στο σπίτι".

Πέμπτη 18 Νοεμβρίου 2010

Hannah Hoch

Haaannah Hhhoch απόs τις που συnνέβη
στο Βεροdλίνο στο κίνjjημαDaada
λίγdες γυναaίκες
που ήggταν μια συμmμετεiίχαν.
καλλhιτέχνης Ήταν 1920 η γυnναiίκα
καλλhιτέχνης
για μόoνη να δtttείξει Ντiαντά στο
Πρllώτο Διεθνές
δίκαιdο . η απόρριψη των uσυμoβατική για.
θllηλυκότητα υπονόμευfσε την
εμmmmπορευfματοgποίηση
τηςy εξιδανικppευμένης γυναικεffίου
σώματος και jη σχέση του με μαζική
παρaaαγωγή αγαθgών. εγκρiiίνουν τα
δmmύο παρασllτάσεις και τoην κριτική
υφιστtttάμενων μέσων μαζικής
επικοιddνωνίας στοιχεία διακωvμώδησε
mαστικής ζωήςqq και αστoικής iiήθοjς,
μαζικής εμπaορευματdοποίησsη.













http://whatqueerfest.espivblogs.net/

Tha +fonouse kai h Hannah Hoch!


Δευτέρα 15 Νοεμβρίου 2010

Μάρτιν (αναρ-) Χάιντεγκερ

"Κάθε ερωτάν είναι μια αναζήτηση. Κάθε αναζήτηση λαβαίνει πάντα μια προγενέστερη καθοδήγηση από το ζητούμενο. Μια ερώτηση ζητά ν΄ αναγνωρίσει κάποιο ον ως προς το αν είναι και πώς είναι. Η αναζήτηση που τείνει προς τη γνώση είναι τότε μόνο αληθινή έρευνα, στην περίπτωση που διασαφηνίζει και καθορίζει σε τι αναφέρεται τι ερώτημα. Κάθε ερώτηση είναι ερώτηση για κάτι, έχει ένα αντικείμενο για το οποίο ρωτά [Sein Gefragtes]. Κάθε ερώτηση για κάτι ρωτά κάποιον. Συνεπώς εκτός από το αντικείμενο, μια ερώτηση έχει κάποιον που ρωτιέται [ein Befragtes]. Αν η ερώτηση έχει ερευνητικό, δηλαδή καθαρά θεωρητικό χαρακτήρα, εκείνο για το οποίο ρωτά οφείλει να προσδιοριστεί και να αναχθεί σε έννοια. Μέσα σε αυτό για το οποίο ρωτάς υπάρχει λοιπόν τότε κι αυτό που σκοπεύεις να βρεις : εκείνο με το οποίο η ερώτηση πετυχαίνει το σκοπό της. Αυτό τούτο το ερωτάν μιας και είναι συμπεριφορά ενός όντος, του ερωτώντος, έχει ένα δικό του χαρακτήρα του είναι. Κάνοντας μια ερώτηση ή ρωτάς απλώς για να περάσει η ώρα, ή θέτεις το ερώτημα ρητά".

Είσαι?







Μάρτιν (αναρ-) Χάιντεγκερ - Είναι και χρόνος.





1τον:
Ένας σύντροφος είχε πει ότι βρίσκει εντελώς επίκαιρο το σύνθημα: "ψωμί, παιδεία, ελευθερία", θα συμφωνήσω. Μετά από 5 χρόνια συνειδητής μη συμμετοχής, η συνείδηση μου μου λέει να κατέβω στην πορεία του πολυτεχνείου
.

2ρον:
Τα κόκκινα γράμματα είναι δική
μου παρέμβαση στο κείμενο, δεν υπήρξε ποτέ κάποιος αναρχάιντεγκερ δηλαδή.

Δευτέρα 8 Νοεμβρίου 2010

κυκλοφορούν ανάμεσα μας

Μαθαίνοντας καινούργιες λέξεις από τον Μισέλ Φουκώ στην παράδοση της 8ης Ιανουαρίου 1975:

Ηροστρατισμός: όρος που παραπέμπει στο παράδειγμα του εμπρησμού του ναού της Δήμητρας στην Έφεσο από τον Ηρόστρατο. Ο Vallete δημιούργησε τον όρο για να ορίσει το συνδυασμό κακεντρέχειας, ανηθικότητας και κενοδοξίας στους ηλίθιους και να χαρακτηρίσει το είδος των επιθέσεων που είναι αποτέλεσμα αυτής της διανοητικής κατάστασης.

Αλκιβιαδισμός: το όνομα του Αλκιβιάδη χρησιμοποιήθηκε ως συνώνυμο ανθρώπου του οποίου ο χαρακτήρας συγκεντρώνει ταυτόχρονα μεγάλες αρετές και πολυάριθμα ελαττώματα (κενοδοξία, αριβισμός).

Μποβαρισμός: έκφραση που προέρχεται από το διάσημο μυθιστόρημα του Φλώμπερ ,Μαντάμ Μποβαρύ, για την οποία κάποιοι φιλόσοφοι πρότειναν να αποτελέσει ψυχολογική κατηγορία ενώ, ο Jules de Gaultier όρισε το μποβαρισμό ως τη διαμερισμένη στον άνθρωπο ικανότητα να αντιλαμβάνεται τον εαυτό του διαφορετικό απ’ ότι είναι.

Τελευταίο και πιο γνωστό:

Δονζουανισμός: (Δον Ζουαν του Μολιέρου) σημαίνει για ένα άνθρωπο την παθολογική αναζήτηση νέων κατακτήσεων.



Αυτά!




Σάββατο 6 Νοεμβρίου 2010

ερωτευμένοι δόκιμοι

Εδώ που τα λέμε, τι είναι τα εξάρχεια χωρίς τα συνθήματα τους. Από το "πρέζα, σεισμός, πανετωλικός" και το "έρωτας ή τίποτα" ως το "έγχρώμη tv, ασπρόμαυρος michael Jackson" ο δρόμος είχε τη δική του ιστορία (κάποιος την έγραψε στον τοίχο με μπογιά)...

Εκεί λοιπόν που περπατούσα ανέμελη και παρατηρούσα τους τοίχους με τα συνθήματα, έπεσε το μάτι μου σε ένα που έγραψε " ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΟΙ ΔΟΚΙΜΟΙ". Όταν το κοίταξα κάπως καλύτερα παράτήρησα ότι κάποιος/α άλλος/η είχε συμπληρώσει μπροστά από το δόκιμοι ένα άλφα (Α).




κι έτσι έγινε...



ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΟΙ ΑΔΟΚΙΜΟΙ
















ΥΓ: θα συμφωνούσε κι ο michael Jackson.
ΥΓ:Για τον Σ. Ποπ φάση τέλος.

Δευτέρα 1 Νοεμβρίου 2010

Όντως ο άνθρωπος είναι κοινωνικό όν...

Ο Alexander Graham Bell, ήταν Αμερικανός φυσικός με εξειδίκευση στην ακουστική και έμεινε γνωστός στην ιστορία σαν ο εφευρέτης του τηλεφώνου.










Τι είπε ο Alexander στην πρώτη τηλεφωνική συνομιλία του κόσμου...;




















"Γουότσον, έλα εδώ, σε χρειάζομαι"






ΥΓ: πολύ έχω συγκινηθεί!