Απόσπασμα απ' το βιβλίο "ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΠΟΛΗ ΥΠΟ ΒΡΟΧΗ" του प.I TAIBO

Άνοιξε το παράθυρο.Νυσταγμένα παιδιά που έψαχναν στις γωνιές περιμένοντας το σχολικό λεωφορείο. Υπηρέτριες που φαίνονταν στα μισά του δρόμου για το γάλα. Μεθυσμένοι που γυρνούσαν σπίτι. Βιομηχανικοί εργάτες που άρχιζαν την περιπετιώδη διαδρομή μιάμισης ώρας ως την αλυσίδα παραγωγής. Έφηβοι θεότρελοι απ'τον έρωτα, βέβαιοι ότι ούτε κι αυτήν τη φορά τους αγαπούσαν.Συγγραφείς που κακοκοιμήθηκαν κι έβγαιναν για περίπατο προτού ξαπλώσουν να ονειρευτούν με μάτια ανοιχτά το μυθιστόρημα που δεν τους έβγαινε.Μάγοι του τσίρκο που έκαναν πρόβες νοητά το ταχυδακτυλουργικό κόλπο που δέν τους άφηνε να κοιμηθούν.Αγρότες ακτήμονες που έρχονταν απο πολύ μακριά για να μισήσουν τους γραφειοκράτες της αγροτικής μεταρρύθμισης ενώ θα περίμεναν στις ουρές. Μετανιωμένοι αυτόχειρες.Μητέρες εγκυμονούσες και αγουροξυπνημένες, καθηγητές που έβγαζαν απ' το καπέλο μεγαλοφυείς αλγεβρικές εξισώσεις.Ασφαλιστές που δεν πίστευαν στις ασφάλειες που πουλούσαν, θαυματουργοί οδηγοί στο μετρό,φυσικοί που δεν μπορούσαν να γίνουν Λεονάρντο ντα Βίντσι, δημοσιογράφοι που επέστρεφαν σπίτι τους, λαχειοπώλες που πουλούσαν λαχεία που ποτέ δεν θα κέρδιζαν οι ίδιοι, εκφωνητές ραδιοσταθμών στο δρόμο για τη δουλεία, που ήξεραν ότι άλλη μια μέρα θα διάβαζαν ψεύτικες ειδήσεις και ονειρεύονταν να σπρώξουν λαθραία μια μέρα τις πληροφορίες που δεν τους άφηναν να πουν, περήφανοι γέροι που ξέχασαν πια την τέχνη του ύπνου,γλυκές νοσοκόμες, σκυλιά του δρόμου,αδημοσίευτοι ποιητές, σκηνοθέτες που ήταν στη μαύρη λίστα, δημοκρατικοί γραφειοκράτες στα πρόθυρα της απόλυσης, ντραμίστες της ρόκ, παράφοροι αναγνώστες του Αλτουσέρ, κορίτσια που ανέμιζαν προκλητικά στις έξι το πρωί την φρεσκοχτενισμένη κοτσίδα τους και δεν επέτρεπαν στον εαυτό τους να νιώσει κύριος μιας πόλης την οποία λάτρευαν ,καρδενικοί οικοδόμοι που με ζήλο συντηρούσαν τη μαστοριά να τοποθετούν όρθιο το τούβλο δίχως ζύγι.Όλοι οι κατασκευαστές διαφορετικών μητροπόλεων, που δημιουργούσαν ενα μέλλον φαινομενικά απραγματοποίητο, στο δρόμο προς τη ρουτίνα που απέκρυπτε το γεγονός ότι μια μέρα όλοι αυτοί θα έκαναν την πόλη ν' ανθήσει σαν λουλούδι και να γίνει άλλη.