Κυριακή 19 Οκτωβρίου 2008

ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ...

Μια συλλογή από τα καλύτερα των δύο εθνικών οδών και του συνολικού επαρχιακού δικτύου...

Είσαι της ζωής μου γούρι
μεσ΄ τον καύσωνα παγούρι
κάθε βράδυ κόβω φλέβες
ξενυχτάω με φραπέδες
και ξηλώνω καναπέδες!!!

θα σε κλείσω στο βε-σε(Wc)
γιατί δε με σεβεσαί
θα σε κλείσω στο βε-σε (WC)
γιατί δε συμμαζεύεσαι!!!


'Αν θέλεις να ανοίξουν της καρδούλας μου οι πόρτες,
βγάλε όλα τα ρούχα σου κι έλα με τις μπότες'

Λάκης Σκουτάρης

'Είμαι ένας άνθρωπος τρελός,
σχιζοφρενής και μανιακός,
που μες την τρέλα μου ο φτωχός,
ψάχνω για να' βρω λίγο φως'
'Σκοτάδι, πισσοσκόταδο, μαύρο σκοτάδι πίσσα,
σκοτάδι είσαι σκοτεινό, σκοτοσκοτεινιασμένο,
σκοτάδι κατασκότεινο, και βράδυ βραδιασμένο.'

Αντζελα Ρέμπη

'Αν είχανε φωνή οι γκαρσονιέρες,
θα πέφταν σαν ξερόφυλλα οι βέρες'

ΔΕΚΑΕΤΙΑ 1970

Κώστας Καφάσης
'Το βράδυ θα 'ρθω να σε πάρω,
γι' αυτό μη φας, θα φάμε γλάρο.'

Νίκος Δουλάμης
'Έρωτά μου τοκογλύφε
γλύφε το κορμί μου γλύφε'

'Μωρό μου είσαι όργιο, σαν τον Αγιο Γεώργιο'


Ακολουθεί το καλύτερο...

(η ιστορία γενικά περιγράφει έναν απατημένο σύζυγο όπου στην αρχή απειλεί):

«θα φέρω τη βενζίνη
κι αναλαμβάνω την ευθύνη.»

και καταλήγει στο ρεφρέν που μας άφησε άφωνους:

«την είχα άχτι, την είχα άχτι,
τώρα την έχω μόνο σε στάχτη,

μέσα στο τσίγκινο κουτί,
που φύλαγε τα μπικουτί..».

Τρίτη 23 Σεπτεμβρίου 2008

...μύρισε βροχή,
επέστρεψε η εποχή των ποιημάτων...







Τεράστιο το διάστημα
δε μετράται με μηνές ούτε καν με χρόνια
αλλά όπως ταιριάζει
σ' αυτήν την κατηγορία όντων,
με πνευματικές καταστροφές
με ημέρες απόλυτης μοναξιάς
κι ανείπωτης θλίψης
μέρες που απομακρύνονται
και παραμορφώνονται σαν
καταχθόνια φαντάσματα
πίσω απ' τα τείχη του χρόνου.

ΣΑΒΒΑΤΟ

Δευτέρα 12 Μαΐου 2008

Υπάρχει διαλεκτική σχέση μεταξύ κραυγών και ουρλιαχτών? η αλλιώς Τι λένε κάποιοι απο τους μπλογκερς για τη μοναξιά?






Πατήσα στο ψαχτήρι τη λέξη 'μοναξιά' χωρίς να ξέρω ακριβώς τι έψαχνα. Πάντως βρήκα αρκετές σχετικές ιστοσελίδες.Παρατήρησα ότι οι άνθρωποι συζητούσαν δείλα και κάποιες φορές επιπόλαια για το θέμα πίσω άπο τις οθόνες και σκέφτηκα για ακόμη μια φορά ότι η κοινωνία αυτή περνάει κρισάρα...(τι κλισέ!)



johnd

Σας παρακολουθώ τόσους μήνες ρε παιδιά και δεν έχει μιλήσει κανένας γιά τη μοναξιά. Μόνο εγώ νιώθω μόνος μου; Και δεν μιλάω γιά το σεξ, γιά την συντροφικότητα μιλάω. Μάλλον ο εγωισμός μας θα φταίει. Καλό το internet, αλλά μόνο αυτό δεν φτάνει.

patty
ρε γιαννη,αν δεν υπηρχε μοναξια,το ιντερνετ θα ειχε πεθανει απο μαρασμο
λες να'σαι ο μονος που νιωθει μονος?

Aya8n Έγραψε...

Η μοναξιά δεν είναι επίκτητη
μα γονική είναι κτήση
Όπως το χρώμα των ματιών
όπως το σχήμα των μαλλιών


ανάγκη είναι η μοναξιά
μέρες διήθησης
μέρες αποδοχής

Η μοναξιά δεν είναι φόβος
μα ίαμα όταν έρθει ο πόνος
Όπως είναι ο ασπασμός
όπως ο εναγκαλισμός

ανάγκη είναι η μοναξιά
μέρες επούλωσης
μέρες ανάνηψης

Η μοναξιά δεν είναι ανάθεμα
μα της συναλλαγής ξαπόσταμα
Όπως του ύπνου η απολαβή
όπως του δρόμου η εναλλαγή

ανάγκη είναι η μοναξιά
μέρες απολυταρχίας
μέρες ανεμελιάς

Η μοναξιά δεν είναι άρνηση
μα του απολογισμού η συμφιλίωση
Όπως το χαμόγελο στα μάτια
‘όπως στο πρόσωπο η μάσκα

ανάγκη είναι η μοναξιά
μέρες τρέλας
μέρες δημιουργίας

Μα οι μέρες της ένα τέρμινο προσωπικό
Στανιάρω και το παλμό μου επανακτώ
Την λίμνη της μήτρας μου και πάλι αποχαιρετώ
Απλώνω ορίζοντες, στην θάλασσα βουτώ"

druuna είπε...

Οταν η οικειοτητα και η ασφάλεια μεταμφιεσμένα σε “δήθεν” συντροφικότητα αντικαθιστούν τον έρωτα τότε μένει μόνο “[b]ο τρόμος του κενού[/b]“…

Κι όμως, γιατί να φοβηθείς τη μοναξιά? Χειρότερη απ το κενό δεν είναι… δεν είναι… δεν είναι… δεν είναι…

deva_parinito είπε...

Σε ψάχνω στα λαμπρά σφαγεία των δρόμων,
στις νευρωτικές διαδρομές,
σε σταθμούς και στοές
σε ψάχνω.
Στα μικρά τα stop, στα “απαγορεύεται”
στα τρύπια μου χέρια…

danai-iraklio είπε...
Η μοναξιά είναι προϊόν της διαίρεσης. Όταν όλα είναι Ένα, τότε πού χωράει η μοναξιά; Η Μοναξιά είναι λοιπόν χωρισμός, μη ένωση, διαίρεση. Όσο περισσότερο διαιρούμαστε, τόσο περισσότερη μοναξιά υπάρχει, καθώς έχουμε δημιουργήσει νέα σωματίδια που με τη σειρά τους είναι μόνα και χωρισμένα από τα υπόλοιπα.

χαμμένο είπε...

Με αυτή την "κυρία" ποτέ δε τα πήγαινα καλά. Δε μου αρέσει η μοναξιά, αλλά τελευταία έρχονται φορές που απρόσκλητη έρχεται και κάθεται δίπλα μου και ειρωνικά μου λέει: "Μη με κοιτάς. Ήρθα για παρέα!" Χαχαχα...


flame74's είπε...

ΝΑ ΧΕ ΧΡΩΜΑ Η ΜΟΝΑΞΙΑ
ΣΤΟ ΧΑΡΤΙ ΝΑ ΖΩΓΡΑΦΙΣΩ
ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΝΩ ΘΑΛΑΣΣΙΑ
ΜΕ ΑΓΕΡΑ ΠΕΛΑΓΙΣΙΟ
ΝΑ ΤΗΣ ΒΑΛΩ ΚΑΙ ΠΑΝΙΑ
ΓΙΑ ΤΑΞΙΔΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ
ΛΙΜΑΝΑΚΙ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ
Η ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΑΓΚΑΛΙΑ!!

ΠΙΟ ΚΑΛΗ Η ΜΟΝΑΞΙΑ
ΑΠΟ ΣΕΝΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΦΤΑΝΩ
ΜΙΑ ΣΕ ΒΡΙΣΚΩ ΜΑΙ ΣΕ ΧΑΝΩ
ΠΙΟ ΚΑΛΗ Η ΜΟΝΑΞΙΑ

Ο ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ Ο ΠΑΡΙΟΣ ΤΑ ΕΧΕΙ ΠΕΙ ΟΛΑ ΤΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ ΟΓΔΟΝΤΑ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ

Η μικρή ολλανδέζα είπε...

Και μαζί και μόνος ίδιος είναι ο πόνος

Ανώνυμος είπε...

Η μοναξιά είναι παρωδική/ τι γίνεται όμως με τον εθισμό σε αυτήν ?

αντώνιος είπε...

όταν η μοναξιά είναι επιλογή τότε τη ζείς, όταν είναι εξαναγκασμός τότε σε πνίγει.

Νεραιδόνα είπε...

Μοναξιά, η απουσία των άλλων. Μοναχικότητα, η παρουσία του εαυτού...

Ars poetica

Ars poetica

Το ποίημα θέλω να είναι νύχτα, περιπλάνηση

σε ξεμοναχιασμένους δρόμους και σε αρτηρίες

όπου η ζωή χορεύει. Θέλω να είναι

αγώνας, όχι μια μουσική που λύνεται

μα πάθος για τη μέσα έκφραση μιας ασυναρτησίας

μιας αταξίας που θα γίνει παρανάλωμα

αν δεν τα παίξουμε όλα για όλα

Όταν οι άλλοι, αδιάφοροι, με σιγουριά

ξοδεύονται άσκοπα ή ετοιμάζονται το βράδυ

να πεθάνουν, όλη τη νύχτα ψάχνω για ψηφίδες

αδιάφθορες μές το μονόλογο τον καθημερινό

κι ας είναι οι πιο φθαρμένες. Να φεγγρίζουν

μες το πυκνό σκοτάδι τους σαν τ’ αχαμνά ζωύφια

τυχαίες, σκοτωμένες απ΄ το νόημα

με αίσθημα ποτισμένες.

Νίκος-Αλέξης Ασλάνογλου

Τετάρτη 7 Μαΐου 2008

Αλλο ένα μπλογκοπαίχνιδο ήρθε σαν κάλεσμα απο το μπλόγκ του Αrsen να καθαρίσει το δικό μου απο τις αράχνες...

Όνομα:Δεν αναγνωρίζω τον όρο.

Γενέθλια: Το 80!

Ζώδιο:Υάκινθος

Χρώμα μαλλιών: το 0!

Χρώμα ματιών: Ασημί με μαύρη ανταύγεια.

Έχεις ερωτευθεί ποτέ: Μαριάνθη των ανέμων ή Μαρία με τα κίτρινα?

Μουσική που ακούς: παντού!

Χαρακτήρας Disney: το χάος!

Ποιός φίλος/φίλη μένει πιό μακριά: Ειρήνη και αγάπη σε όλο τον κόσμο και να είναι καλα η οικογένεια μου!

Πρώτο πράμα που σκέφτεσαι όταν ξυπνήσεις:Κόκκινα στις φωτογραφίες!

Κάτι που έχεις πάντα μαζί σου και δεν το αποχωρίζεσαι: ΔΓ/ΔΑ!

Τί έχεις στον τοίχο σου: Δεν έχω κρεβάτι.

Τί έχεις κάτω από το κρεβάτι σου: ενα πίνακα.

Αν ήσουν μόνος/η στο σπίτι και άκουγες ένα βάζο να σπάει τί θα έκανες; Την κατήχηση του επαναστάτη.

Αγαπημένος αριθμός:Είναι αργά για αλήθειες.

Αγαπημένο όνομα: Θα καλούσα τον Έκτορα (Μπελασκοαράν) να εξιχνιάσει την υπόθεση.

Χόμπι: Σε μια ψησταριά.

Πού θα ήθελες να ήσουν τώρα: τα φτερά του έρωτα.

Μία ευχή για το μέλλον:Υπέροχα πλάσματα. (ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΑΥΤΟΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΠΛΟΓΚΟΠΑΙΧΝΙΔΑ)!

Αν μπορούσες να ταξιδέψεις στον χρόνο και να γυρίσεις πίσω, σε ποιά εποχή θα πήγαινες: το 1984

Φωτιά! Πάρε κάτι μαζί σου: Κασκολ.

Αγαπημένο λουλούδι:

Αγαπημένη σειρά: το σπίτι που καίγεται.

Αγαπημένη ταινία:Which side are you on?/Ηλεκτρικός θησέας.

Αγαπημένο τραγούδι: Τι έπκα πάλι εχθές?

Αγαπημένο βιβλίο: ταβανοθεραπεία!

Αγαπημένο ζώο: Με τέσσερα χέρια.

Αγαπημένο ρούχο:

Αγαπημένος καλλιτέχνης/ιδα: Θα έλεγα αρνάκι τσιγαριαστό αλλά δεν ψήνομαι να δεχτώ καταγγελίες από τιςφιλοζωικές ΜΚΟ και όλους τους χορτοφάγους συντρόφους μου γιαυτό λέω τη ζέβρα.
Αγαπημένο φαγητό: Δεν αναγνωρίζω τον όρο.

Με ποιόν χαρακτήρα καρτούν ταυτίζεσαι:

Κακή συνήθεια: το πρωινό ξύπνημα.

Χαρακτηριστικό της προσωπικότητάς σου που σου αρέσει:Ξεχνάω!

Χαρακτηριστικό της προσωπικότητάς σου που δεν σου αρέσει;Θυμάμαι!

Συνηθισμένη ατάκα: Λέει ένα σύνθημα "στον έρωτα εργάτης στην δουλεία τεμπέλης".

Δουλειά που θα ήθελες να κάνεις:χελόουουου!

Μεγαλύτερος φόβος:χοχλιοί γιαχνί με πολύ πολύ πιπέρι!

Πιστεύεις ότι τα κατοικίδια είναι:ο καλαμάρης!

ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΦΟΡΑ ΔΕΝ ΧΩΝΩ ΚΑΝΕΝΑ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΤΟ ΜΠΛΟΓΚΟΠΑΙΓΝΙΟ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΑΝΑΦΟΡΙΚΟ ΚΑΙ ΛΙΓΟ ΧΑΖΟ!

Δευτέρα 14 Απριλίου 2008

Το ποδήλατο στην πόλη δεν είναι επικίνδυνο...



...επικίνδυνο είναι να ονειρεύεσαι, ενώ κάνεις ποδήλατο στην πόλη!

Τετάρτη 9 Απριλίου 2008

Τι γυρεύουν οι ματατζήδες στο μετρό?






Περίπτωση α. Το πέρασαν για χοιροστάσιο?
Περίπτωση β. Ξέμειναν από κλούβες?
Περίπτωση γ. Σέβονται το περιβάλλον και επιλέγουν τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς?
Περίπτωση δ. Πήραν στο κατόπι την πορεία ενάντια στις παρακρατικές παρακολουθήσεις των αυτοοργανωμένων χώρων και το φακέλωμα αγωνιστών?

Κυριακή 16 Μαρτίου 2008

Πέμπτη 6 Μαρτίου 2008

Νοερή περιπλάνηση στη θεσσαλονίκη...

...έπειτα από ένα σύντομο ταξίδι στη πόλη των "αιρετικών του Βορρά",δεν μένει παρά ν΄αγαπήσω ακόμα περισσότερο, τη ζωντάνια της,τους φιλόξενους ανθρώπους, τα στέκια της/τους τη μουσική και την ποίηση της/τους,τις γεύσεις και τις μυρουδιές...και πάλι την ποίηση!


DREAM FACTORY 2
ΟΤΑΝ ΚΑΤΑΛΑΓΙΑΖΕΙ Ο ΑΧΟΣ
Της σύγχρονης τεχνολογίας
Κι ακούγεται μόνο
Το παράπονο
Του λαβωμένου περιστεριού
Αρχίζει η αναπαραγωγή των ονείρων

Κι όπως πάντα
Το πρωί τριγυρνούν
Με τις απόχες στους δρόμους
Οι ονειροσυλλέκτες


ΟΙ ΕΝΕΔΡΕΣ

ΟΣΟ ΚΙ ΑΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΣ δέ θα μπορέσεις
Να εκμηδενίσεις τη μνήμη των πραγμάτων
Να ταπεινώσεις την ανάμνηση εκείνου
Που μές σε φλόγεςανασήκωνε το σώμα σου
Και το απίθωνε λιπόθυμο πέρα απ΄την καταχνιά



¨Οπου κι αν πάς θα σε καταδιώκει
Ο βόγκος του θηρίου που δαμάστηκε
Βαθιά μια δίψα σκοτεινή θα σε παιδεύει
Σάν τότε που το περαπέτασμα εσχίσθη
Και ξαναβρήκε ο άγγελος την πρώτη του λαλιά



Όσο κι αν πολεμάς δε θα εκπορθήσεις
Τις μυστικές εστίες αντιστάσεως
Δεν ωφελεί να σημαδεύεις χωρίς στόχο
Εκεί που πλαγιάζεις με ιαχές θριάμβου
Ενέδρες θα σου στήνουνε κρυμμένες μες την αντηλιά

ΚΛΕΙΤΟΣ ΚΥΡΟΥ
ΣΥΓΚΟΜΙΔΗ

Δευτέρα 3 Μαρτίου 2008

Να δούμε ποιόν θα χώσουμε τώρα...?

Λοιπόν ήρθε η σειρά μου να παίξω το γνωστό μπλογκοπαίχνιδο έπειτα απο την πρόσκληση του αιμόφιλου.Αν έχω καταλάβει σωστά θα πρέπει ν'αναρτήσω απ'το πρώτο βιβλίο που θα βρώ μπροστά μου την 123 σελίδα και να χώσω αλλά 5 άτομα να κάνουν το ίδιο(αν φυσικά θέλουν)διαφορετικά,
... θα τους καεί το pc, θα τους διώξει ο σπιτονοικοκύρης για να σπιτώσει την κόρη που παντρεύεται, θα πάθουν λάστιχο γυρνόντας απ΄τη δουλειά,θα δούν την γάτα τους να συνουσιάζεται με σκύλο,θα βλέπουν στον ύπνο τους ότι είναι σουβλάκια, θα προσέλθουν έπειτα από χρήση βίας σε ένα αστυνομικό τμήμα μια ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ,θα καούν από λάδι καθώς τηγανίζουν ψάρια και τέλος θα δούν τον θείο Στάλιν να συνομιλεί με την ΄Ελλη Στάη σ'ενα medioπαράθυρο.
Παρόλο που η επιλόγη των ατόμων ήταν δύσκολη γιατί οι περισσότεροι/ες το έχουν πάθει ήδη,πρόεκυψε (έπειτα απο κλήρωση!) ότι θα χώσω τους παρακάτω:

it's all done by mirrors
spina nel cuore
ΔΙΑΠΟΡΟΣ
ΑΧΡΟΝΙΑ
Πικραλίδα
Sorry παιδιά!

Για καλή ή για κακή σας τύχη το πρώτο βιβλίο που βρήκα μπροστά μου είναι
"Η μεγάλη μέρα και η μεγάλη νύχτα" του ANTONEN AΡΤΟ


Τετάρτη 20 Φεβρουαρίου 2008

Απο τις σημειώσεις πολιτικής λυκονομίας του μιχαλη ταδε...

που κυκλοφoφορούν χέρι με χέρι κι έπεσαν και στo δικό μου (ας είναι καλά ο κ.)
Έκανα μια επιλόγη και παραθέτω μερικές...

ΙΙ
'Οταν θα ξεκινήσει
η κυνηγετική περίοδος για τους ανθρώπους
να δούμε ποιοί θα γίνουν λαγοί
και ποιοί θα κάνουν την πάπια.
V
H δημιουργία του κόσμου είναι μόνο η αρχή
το καλύτερο σας το φυλάμε για το τέλος
ΙΧ
Πήρε μια βαθιά ανάσα
και έσβησε όλα τα κεράκια στην τούρτα.
Ήταν τα ομορφότερα γενέθλια της ζωής του.
Ομορφότερα ακόμα και απ'τον βίαιο θάνατο
ενός οποιουδήποτε τυχαίου μπάτσου.
ΧV
Η εφηβεία είναι μια οργάνωση ένοπλης πάλης.
Κάποιοι συλληφθέντες ομόλογουν τα πάντα
κάτα την ενηλκίωση
XVIII
Μερικοί άνθρωποι είναι σφαίρες
για όπλα που δεν κυκλοφορούν πια
ή δεν έχουν ακόμα εφευρεθεί.
Αλλοι είναι μαχαίρια
και αναγνωρίζουν ως θηκάρι
μόνο την καρδιά.
Υπάρχουν και κάποιοι που είναι λουλούδια
και ανθίζουν στο τσιμέντο.
Οι υπόλοιποι θα μπορούσαν και να μην υπάρχουν.

Α

Παρασκευή 15 Φεβρουαρίου 2008

Τετάρτη 30 Ιανουαρίου 2008

Δεν έχει ούτε ένα παράθυρο να
βγεί στα δέντρα η ερημιά μου,
σκόνες μονάχα και σύνεργα της ψυχής.
Η φωνή μου λυγίζει
αλλά δεν παραδίνομαι
σ΄αυτή τη δύση τρομαγμένος
εγώ με όλο το αίμα μου
έτσι όπως πόνεσα
στους δρόμους ατελείωτα
με τόσο σπαραγμό στα σύνορα μου.

Ο ουρανός είναι
στο βαθυκύανο χειμώνα.
Το φώς φωνάζει με τον κεραυνό.
Να με σώσουν τα όνειρα ή
να με συντρίψουν
-ένα τ'ονομάζω...

Από τον Δ.
09.6.06

Κυριακή 27 Ιανουαρίου 2008

Βρέχει με απόλυτη ειλικρίνεια.
Άρα δεν είναι φήμη ο ουρανός.
Υπάρχει.
Και δεν είναι το χώμα
η μόνη λύση,
όπως ισχυρίζεται
ο κάθε τεμπέλης νεκρός.


Ενα ποίημα που μου έστειλε η Μ. όταν έπρεπε.