...έπειτα από ένα σύντομο ταξίδι στη πόλη των "αιρετικών του Βορρά",δεν μένει παρά ν΄αγαπήσω ακόμα περισσότερο, τη ζωντάνια της,τους φιλόξενους ανθρώπους, τα στέκια της/τους τη μουσική και την ποίηση της/τους,τις γεύσεις και τις μυρουδιές...και πάλι την ποίηση!
DREAM FACTORY 2
ΟΤΑΝ ΚΑΤΑΛΑΓΙΑΖΕΙ Ο ΑΧΟΣ
Της σύγχρονης τεχνολογίας
Κι ακούγεται μόνο
Το παράπονο
Του λαβωμένου περιστεριού
Αρχίζει η αναπαραγωγή των ονείρων
Κι όπως πάντα
Το πρωί τριγυρνούν
Με τις απόχες στους δρόμους
Οι ονειροσυλλέκτες
ΟΙ ΕΝΕΔΡΕΣ
ΟΣΟ ΚΙ ΑΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΣ δέ θα μπορέσεις
Να εκμηδενίσεις τη μνήμη των πραγμάτων
Να ταπεινώσεις την ανάμνηση εκείνου
Που μές σε φλόγεςανασήκωνε το σώμα σου
Και το απίθωνε λιπόθυμο πέρα απ΄την καταχνιά
¨Οπου κι αν πάς θα σε καταδιώκει
Ο βόγκος του θηρίου που δαμάστηκε
Βαθιά μια δίψα σκοτεινή θα σε παιδεύει
Σάν τότε που το περαπέτασμα εσχίσθη
Και ξαναβρήκε ο άγγελος την πρώτη του λαλιά
Όσο κι αν πολεμάς δε θα εκπορθήσεις
Τις μυστικές εστίες αντιστάσεως
Δεν ωφελεί να σημαδεύεις χωρίς στόχο
Εκεί που πλαγιάζεις με ιαχές θριάμβου
Ενέδρες θα σου στήνουνε κρυμμένες μες την αντηλιά
ΚΛΕΙΤΟΣ ΚΥΡΟΥ
ΣΥΓΚΟΜΙΔΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου