ο έρωτας στον αργαλειό του
δεν σταματάει να μας υφαίνει
κι ας είσαι το υφάδι που όλο κόβεται
κι ας είμαι το στημόνι που ξεβάφει
***
τα πάντα κρέμονται από μια κλωστή
μονάχα ο έρωτας κρέμεται από μια τρίχα
Ν. Χριστιανόπουλος
Μικρά ποιήματα.
οι αντιφάσεις του ποιητή...(?)
τα οξύμωρα του έρωτα(?)
ο ετεροχρονισμός(?)
ή τίποτα από αυτά και τα πάντα(?)
3 σχόλια:
έρωτας ή τίποτα
φωτιά στον αργαλειό
Εντάξει τότενες. Δις ιζ φορ γιου...
http://www.youtube.com/watch?v=cVgMEsMZdcQ
We must dream of promised lands and fields
That never fade in season
As we move towards no end we learn to die
Red tears are shed on grey.
ο έρωτας και η ποίηση έρχονται απο εκει που δεν το περιμένεις...
Δημοσίευση σχολίου