Προβολές ταινιών στην Κατάληψη Σκαραμαγκά...

Εκεί που η Μαρία Κάλλας δεν τα χρειάζεται πια...



... τα 1600 τετραγωνικά.

Δεν ξέρω...

ίσως θα πρέπει να το ξανασκεφτώ, μπορεί και να αλλάξω γνώμη, να μην το αποκλείω βρε αδερφέ...

...ρε μπάς και υπάρχει θεός?




Kαραμπόλα με περιπολικά στην Ε.Ο Αθηνών-Λαμίας

Καραμπόλα τεσσάρων οχημάτων, εκ των οποίων τα τρία ανήκουν στην Αστυνομία, σημειώθηκε στις 05:40 το πρωί επί της εθνικής οδού Αθηνών – Λαμίας στο ρεύμα προς Πειραιά, στο ύψος της Νέας Φιλαδέλφειας, με αποτέλεσμα να τραυματιστούν δύο αστυνομικοί.

Τα οχήματα που ενεπλάκησαν στο τροχαίο είναι τρία περιπολικά της Αστυνομίας και ένα ταξί.

Σύμφωνα με πληροφορίες, οι οδηγοί των περιπολικών έχασαν τον έλεγχο του οχήματος- από άγνωστη μέχρι στιγμής αιτία- ενώ καταδίωκαν ύποπτο όχημα.
Γιούπι...γιούπι... yeeeaaa!

Σαν ? !

τσαλακωμενα τσιγαρα σε 2-3 καπνισμενα σταχτοδοχεια
μυρωδιες απο μισοψημενα γευματα
ενα αδειο μπουκαλι
ενα μισογεματο
κ 6 ξεχασμενα απτα χ8ες.
σμηνη αποδημων φιλιων
χεζουν στη μουρη μου
τη στιγμη που μια σιχαμενη κατσαριδα
δεχεται την επι8εση του αν8ρωπινου πολιτισμου
κ ολη η ασυναρτησια της σκεψης μου
διακοπτεται απο 1 ΓΚΟΟΟΟΟΛ!!!!
στον αντιποδα της με8ης μου
βρισκεται μη χαρτογραφημενο
το καταφυγιο σου
κ δυστυχως χαθηκα αλλη μια φορα
20 χρονια τωρα...
με φιλοξενουν σπηλιες γειτονικες.
ετουτο το βραδυ
θα ενωσω ολα τα οξεα του στομαχιου μου
σ ενα φλογερο εμετο.
θα καψω ολη τη φυση που με κρατα μακρια σου
φοβαμαι μοναχα
μην εχεις πια κουραστει να περιμενεις
εχεις αμολυσει τν ερωτα πυ μου ταξες
κ αγωνιας πια μονο για μαινομενες ακριδες
που απειλουν τα σταχια μαλλια σου....

ΕΙΝΑΙ ΦΟΒΕΡΟ....

ΕΙΝΑΙ ΤΡΟΜΕΡΟ...

...οι 22 συλληφθέντες σύντροφοι και οι συντρόφισσες του ΡΕΣΑΛΤΟ αφέθηκαν ελεύθεροι αλλά θα πρέπει να καταβάλουν το χρηματικό ποσό των (εξοντωτικών) εγγυήσεων που ανέρχεται στα 51.000 ευρώ,έως την Πέμπτη 17 Δεκέμβρη. Συγκροτήθηκε ταμείο αλληλεγγύης όσους και όσες θέλουν να συνδράμουν στην προσπάθεια συλλογής του.
Για την αμεσότερη και βέβαιη συγκέντρωση των χρημάτων επικοινωνήστε με το κινητό τηλέφωνο 6973657960 ή με την ηλεκτρονική διεύθυνση tameio22@espiv.net

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ!

Με πολύ οργή, λίγο πριν τις 6 Δεκέμβρη.

Ένα χρόνο μετά.
Νύχτα Σαββάτου.
Δεν σταματάει η βροχή.
Όχι, όχι ,δεν με πλήγωσε αυτό.

Εμείς με το παπί.
Κέντρο, Κερατσίνι ,Νίκαια, Πειραία, Αιγάλεω.
Διασχίσαμε λίμνες.
Πέρασαν όλα τα αυτοκίνητα του λεκανοπεδίου από δίπλα μας,
ορκισμένα να μας κάνουν μούσκεμα.
Όχι, όχι δεν με πλήγωσε αυτό.

Δεν πρόλαβα να είμαι μαζί με αυτές κι αυτούς
την ώρα που τα σκυλιά αλυχτούσαν.
Όχι,όχι. ούτε αυτό.

Πάμε απ΄ την αρχή.
Κέντρο, Κερατσίνι, Νίκαια, Πειραιάς.
Νιώθω ότι θα σκάσω και για να μην το κάνω τραγουδάω.
Περνάμε από την Πειραιώς .
Κάνουν ουρές στα διασκεδαστήρια οι καλοντυμένοι.
Μα πώς μπορούν να διασκεδάζουν τέτοια μέρα.
Όχι,όχι,δεν με πλήγωσε αυτό.

Είπα να βγάλω το κράνος και να τους φωνάξω «Ο ΑΛΕΞΗΣ ΖΕΙ».
Έπειτα σκέφτηκα ότι είναι μάταιο, και πράγματι είναι,
αν και δεν με πληγώνει αυτό, να μιλάω με νεκρούς για τους ζωντανούς.

Δεν με πληγώνει τίποτα από τον κόσμο τους τον γερασμένο.
Γιατί μέρα με τη μέρα χτίζω την εκδίκηση μου.

true story

Μέρες εξέγερσης


Τρίτη πρωί στην κατειλημμένη ΑΣΟΕΕ. Η περιφρούρηση της μπροστινής πύλης είναι στη θέση της. Είμαστε γύρω στο 30 άτομα πίσω από τα κάγκελα της εισόδου.
Μπροστά μας πολλοί σταματημένοι περαστικοί, συζητούν, διαφωνούν, μαλώνουν…για το γνωστό θέμα. Κάποιοι μας έβριζαν και κάποιοι μας παρότρυναν.


…είναι δυνατόν να καταστρέφουν περιουσίες, τα παιδιά έχουν δίκιο, γιατί κλείνετε τις σχολές, μπράβο παιδιά, συνεχίστε γερά…


Είχα αρχίσει να ζαλίζομαι για τα καλά από τις φωνές (ε…και η αϋπνία δεν βοηθάει) αλλά μου άρεσε ο μικρός εμφύλιος που διεξάγονταν μπροστά στα μάτια μου.


Εμένα ξέρετε τι μου έκαναν μια μέρα οι αστυνομικοί…, τι να μας πεις κι εσύ ρε συντηρητικέ, ποιός αντέχει τόση φτώχια , μα να μας σκοτώνουν κι από πάνω, ποιός θα πληρώσει τα σπασμένα, εσύ;… ,χεστήκαμε για τις τράπεζες, είμαι πενήντα χρονών και πρώτη φορά βλέπω τέτοιο πράμα, άσε μας καημένε, εγώ λεω καλά τους κάνουν, και γιατί φοράνε κουκούλες- ντρέπονται; μπλα, μπλα, μπλα μπλα, μπλά, μπλα, μπλα, μπλα, μπλα, μπλα, μπλα, μπλα, μπλα

Μέσα στο χαμό με φωνάζει μια γυναίκα. ‘’Ελα να σου πώ κοριτσάκι μου ‘’, πάω προς τα κει...

Μ: Kοίταξε να δεις τι έχω πάθει... έχω μια κόρη 15 χρονών, φόρεσε σκουλαρίκι στα χείλι, μου λεει ότι δεν υπάρχει θεός και ξέρεις τι άλλο έκανε;
E: ‘’Τι;’’
M: .Να, περνούσαμε εχθές δίπλα από κάτι αστυνομικούς και πήρε από κάτω μια πέτρα για να τους την πετάξει. Πήγα να τη σταματήσω αλλά με δάγκωσε στο μπράτσο. ‘Τι να κάνω;’ ρωτάει καθώς κατεβάζει την ζακέτα της δείχνοντας κρυφά το μελανιασμένο της μπράτσο.
E: Να της πεις χαιρετίσματα από τις καταληψίες της ΑΣΟΕΕ και ότι περιμένουμε να έρθει εδώ.
Το πρόσωπο της άλλαξε ξαφνικά με ένα ανεξήγητο τρόπο. Με ένα χαμόγελο συγκίνησης πέρασε τα χέρια της από μέσα, με άρπαξε στην κυριολεξία και με κόλλησε στα κάγκελά. Μου φίλησε το μάγουλο, μου είπε ένα ‘’θα της το πω’’ κι έφυγε.

Τι να πεις;

Άλλωστε ο Δεκέμβρης δεν ήταν απάντηση, ήταν ερωτήσεις.