βρέχει με απόλυτη ειλικρίνεια.

ένα έπος

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΩΝ ΣΥΝΑΛΛΑΓΩΝ

ΛΟΓΑΡΙΑΖΕΙΣ ας υποθέσουμε πως πέρασαν τόσες και τόσες
νύχτες από κείνο το συμβάν που δεν μπορεί να ξεχαστεί
ΜΑ το συμβάν δεν σε δαγκώνει πια φοράει φίμωτρο κι ας
μοσχοβολάει η νύχτα ποίηση και γιασεμιά κι ας ανατέλλουν
τα όνειρα

Ξέρεις ακράδαντα πως έφτασες στο χείλος της προετοιμασίας
ν' αποφασίσεις τέλος πάντων τι θα δώσεις τι θα πάρεις
Γνωρίζεις κάλλιστα πως σήμερα όλα πλέον παραχαράσσονται
όλα επαναλαμβάνονται δεν έχεις να προσθέσεις τίποτα σε όσα είπες
Τρίβεται πάνω σου ένας ίσκιος στιλπνός όπως το τρίχωμα
μιας γάτας
Κιόλας ακούγονται όλο και πιο αραιά οι τελευταίες εκπυρσοκροτήσεις
των στίχων
Κάθεσαι και καταχωρείς ένα προς ένα τα γεγονότα στην οικεία στήλη
Προσέχεις το υπόλοιπο μη βγει χρεωστικό

Κι όλα σε λίγο επαναλαμβάνονται
Σ' ένα νέο προσκήνιο

Κλείτος Κύρου

κι άλλο ένα

συνδιάζονται σαν υλικά σε συνταγή μαγειρικής
συντροφιά με τη σημερινή βροχή.