Μερικοί ισχυρίζονται πως είναι καλύτερα να μένει κανείς μακριά από το κέντρο του χρόνου. Η ζωή είναι μια ακατάπαυστη θλίψη, όμως είναι υπέροχο να ζεις τη ζωή, και δίχως χρόνο ζωή δεν υπάρχει. Άλλοι όμως διαφωνούν. Προτιμούν μια αιώνια ικανοποίηση, ακόμη κι αν αυτή πρέπει να είναι ακίνητη και παγωμένη, σαν χρυσαλλίδα μέσα στο κουκούλι της.
...
Τα ίδια σε κάθε ξενοδοχείο, σε κάθε σπίτι, σε κάθε πόλη. Διότι σε αυτόν τον κόσμο, ο χρόνος περνά χωρίς να αλλάζει τίποτε. Λίγα πράγματα συμβαίνουν από χρονιά σε χρονιά, λίγα από μήνα σε μήνα, από μέρα σε μέρα. Αν ο χρόνος και η αλληλουχία των γεγονότων μένουν απαράλλαχτα, τότε ο χρόνος δεν κινείται σχεδόν καθόλου. Αν ο χρόνος και τα γεγονότα αλλάζουν, τότε οι άνθρωποι μένουν σχεδόν ακίνητοι. Αν κάποιος δεν έχει φιλοδοξίες σε αυτόν τον κόσμο, υποφέρει εν αγνοία του. Αν έχει φιλοδοξίες, υποφέρει εν γνώσει του, αλλά πολύ πολύ αργά.
Τα όνειρα του Αϊνστάιν, Alan Lightman, Μια νουβέλα για τη χρήση του χρόνου (απαραίτητο εγχειρίδιο για το 2011).
Καλή Χρονιά!
ΥΓ:Η φωτο είναι από παιδιά που παίζουν στον παιδικό σταθμό των γυναικείων φυλακών στο Mozhaysk. Υπολογίζεται ότι γύρω στα 900 παιδιά διαμένουν σε 12 παιδικούς σταθμούς φυλακών στη Ρωσία.
Αυτή η "εορταστική" ατμόσφαιρα , η πολύωρη εργασία με εορταστικό ωράριο καταστημάτων και η συναναστροφή με καταναλωτές, έφερε στο προσκήνιο του μυαλού μου το παρακάτω τραγούδι:
Dino Valls. Όχι δεν είναι φωτοσόπ είναι oil on canvas. Για περισσότερα έργα του ίδιου : http://www.ananasamiami.com/2010/01/paintings-by-dino-valls.html
Οι κάτοικοι της Κερατέας αντιστέκονται με όλα τα μέσα που διαθέτουν ενάντια στην υπονόμευση των ζωών τους. Τα σκουπίδια είναι ήδη εκεί και λέγονται ΕΛ.ΑΣ. Όσο μπορούμε να στηρίξουμε τον αγώνα τους...
απόψε θα δωθεί άλλη μια μάχη!
υγ: Θέλω να τους στείλω ενα ευχαριστώ για τη φιλοξενία, τη φροντίδα και τη σπιτική σπανακόπιτα στα οδοφράγματα!Αλλά πιο πολύ τους ευχαριστώ για την ελπίδα που χαρίζουν με τον αγώνα τους για τους αγώνες που θα έρθουν.
...we have got to take cover ...σύντροφοι και συντρόφισσες!
Here we go They're back again Look alive, warn your friends We are warm and we are safe Enjoy it while you can before Things change
We have got to take cover Brother We have got to take cover Brother
Lie down in a field, if you can Look at the night sky Oh, where does it end Sometimes it hurts when you Care about me But it's going to hurt more when They take you away from me
We have go to take cover Brother We have got to take cover Brother
Here we go again No midnight knocks Or explosions Maybe it's all made up in our heads This happens to me when I'm bored Or depressed
Here is the best part of the song Where I admit that I might be wrong Because if they are good and if They are right Then they'll have their rapture one Of these nights But if they are wrong...
Δευτέρα 6 Δεκεμβρίου 2010
...κι ενώ διάβαζα το blog της ασοεε κι αναπολούσα με τρόπο που απέφευγα αυτά τα δύο χρόνια, άκουσα ένα μπουλούκι μαθητών να περνάει κάτω από το σπίτι και να φωνάζει βροντερά το μαθητικό σύνθημα του Δεκέμβρη " το υπουργείο λέει τους μαθητές αλήτες, αλήτες είναι τα ματ και οι ασφαλίτες", ενώ περνούσαν μπροστά από το ζωσμένο ΑΤ εξαρχείων.
Ανώνυμος είπε... (από το blog της ασοεε, 24 δεκεμβρίου 2008)
μαζί με την καγκελόπορτα που κλείσαμε σήμερα κατά τις 3.30 έκλεισε και ένα κομμάτι της ζωής μου που προφανώς δεν θέλω να ξεχάσω... Μου φαίνεται δύσκολο να θυμηθώ τις στιγμές ξεχωριστά, δυσκολεύομαι να αντιληφθώ τι έχει γίνει. Τελικά κάναμε βαθιά ρωγμή στον πολιτισμό? Οι στιγμές έντασης που δημιουργήσαμε θα αφήσουν παρακαταθήκη? Η αυτοοργάνωση που λειτούργησε στην πράξη, με τα διάφορα προβληματικά, θα επαναληφθεί σε τέτοιο επίπεδο? Θα δούμε... Δεν μετανιώνω ούτε για τις καλές αλλά ούτε και για τις κακές στιγμές ατών των 18 ημερών. Καλή αντάμωση...
Αύριο η αναπόληση!
κατά την προσωπική μου άποψη θα πρέπει να κατέβουμε ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ! Εγώ έφυγα!
Για τα όρια και τις αποστάσεις, για τα εμπόδια που έχουμε να περάσουμε και κατοικούν μέσα μας...
Theres a house across the river but alas i cannot swim And a garden of such beauty that the flowers seem to grin Theres a house across the river but alas i cannot swim I'll live my life regretting that i never jumped in!
Theres a boy across the river with short black curly hair He wants to be my lover and i want to be his peer Theres a boy across the river but alas i cannot swim And i never will get to put my arms around him
Theres a life across the river that was ment for me instead i live my life in constant misery Theres a life across the river but i do not see why i should please those who will never be pleased
There is gold across the river but i dont want none There is gold across the river but i dont want none
Gold is fleeting, gold is fickle, gold is fun!
There is gold across the river but i dont want none I would rather be dry then held up by a golden gun
saying Work more earn more live more have more fun!
Κατά τον στρουκτουραλιστήRomanJakobson η φατική λειτουργία της γλώσσας είναι μια κενή ουσιαστικού πληροφοριακού περιεχομένου επικοινωνιακή ανταλλαγή. Η κενότητα της επαφής επιτελεί μια θετική τεχνική λειτουργία ελέγχου του ίδιου του συστήματος (έλα με ακούς?).
Πολλές φορές μοιάζει να είναι σκηνοθετημένη από τα πριν και να έχει γραφτεί το σενάριο. Μια στερεοτυπική φόρμουλα που κατοχυρώθηκε κοινωνικά μέσα από την επανάληψη που γίνεται συνήθεια και το αντίστροφο. Το κακό είναι ότι στις μέρες μας είναι πολλά τα τεστ διαύλου και κοινού κώδικα που δεν βοηθούν σε τίποτα πέρα από το να διατηρούν την αίγλη της δυνατότητας που δεν γίνεται ποτέ πραγματικότητα.
Ένα κλασσικό παράδειγμα φατικής λειτουργίας είναι ο διάλογος του α με τον β:
α)-τι κάνεις? Καλά?
β)-Καλά μωρέ, εσύ?
α)-Καλά κι εγώ.
β)-Άντε γεια ρε.
α)-Τα λέμε.
Αυτό είναι ένα κλασσικό “κοινωνικό τελετουργικό επικοινωνίας” που μπορεί να αναιρεθεί, προκαλώντας παρεξηγήσεις, ασυνέχειες και επιπλοκές, αν αντικαταστήσουμε απλά κάποιες λεξούλες:
α)-τι κάνεις? Καλά?
β)-Είμαι λίγο σκατάμωρέ, εσύ?
α)-Καλά κι εγώ.
β)-Άντε γεια ρε.
α)-Τα λέμε.
Εδώ ο β. προσπάθησε, χωρίς ανταπόκριση, να βγει από τη φατική λειτουργία , όπως είναι το δέον για κάποιον που θέλει να επικοινωνήσει ουσιαστικά, αλλάζοντας το σενάριο.
Το μόνο λάθος που έκανε εδώ ο β. είναι ότι δεν ρώτησε πότε…(?).
ΥΓ:Αυτά τα λίγα ενώ νιώθω τον εγκέφαλο μου να καίγεται, ακούγοντας theknife.
αναφορική ή δηλωτική, όταν η επικοινωνία αφορά βασικά το πλαίσιο αναφοράς (μετάδοση πληροφοριών).
συγκινησιακή, όταν αποκαλύπτεται άμεσα η διάθεση του πομπού σχετικά με όσα λέει, άρα το κέντρο βάρους της επικοινωνίας είναι ο πομπός.
βουλητική, οπότε η επικοινωνία αποσκοπεί στο δέκτη, για να επιδράσει σε αυτόν με επίκληση, παράκληση, ικεσία, προσταγή κτλ. Η καθαρότερη γραμματική έκφραση της λειτουργίας αυτής βρίσκεται στην προστακτική, στην κλητική αλλά και στην υποτακτική (η απόχρωση στην έκφραση της λειτουργίας, αν δηλαδή εκφράζει προσταγή ή ικεσία κ.ο.κ. καθορίζεται από τη σχέση πομπού και δέκτη στη συγκεκριμένη περίσταση).
φατική, εφόσον η επικοινωνία ελέγχει αν το κανάλι λειτουργεί, ελέγχει δηλαδή τη συμμετοχή του συνομιλητή, επιβεβαιώνει τη συνεχή προσοχή του κ.ο.κ. Η φατική λειτουργία έχει ως στόχο να εγκαταστήσει και να διατηρήσει"ανοιχτή" την επαφή ανάμεσα στον πομπό και στον δέκτη, αλλά και να δείξει ότι αυτή τελείωσε. Τέτοιο ρόλο παίζουν τα εμπρός/λέγετε/ναι τηςτηλεφωνικής συνομιλίας, τα λοιπόν;, χμ, τι νέα; της καθημερινής λεκτικήςδιεπίδρασης κλπ., τα οποία κατ' ουσίαν δεν προσφέρουν πληροφορία αλλά προωθούν την επαφή ανάμεσα στους συμμετέχοντες σε μια επικοινωνιακή περίσταση. .
μεταγλωσσική, όταν ελέγχεται ο ίδιος ο κώδικας, δηλαδή η γλώσσα, όχι μόνο σε επίπεδο επιστημονικού λόγου αλλά και σε επίπεδο καθημερινής επικοινωνίας.
ποιητική, όταν η εστίαση γίνεται στο μήνυμα και στη μορφή του χάριν του ίδιου του μηνύματος.
Μπορούμε να πούμε ότι, γενικά, έχουμε το α' ρηματικό πρόσωπο για τον πομπό, άρα για τη συγκινησιακή λειτουργία, το β' πρόσωπο για το δέκτη, άρα για τη βουλητική λειτουργία, το γ' πρόσωπο για αυτό που γίνεται λόγος, άρα για την αναφορική λειτουργία της γλώσσας.
Θα πρέπει επίσης να τονιστεί ότι σε κάθε περίσταση επικοινωνίας δεν υπάρχει μία μόνο "καθαρή" λειτουργία της γλώσσας. υπάρχει συχνά μείξη λειτουργιών. Βέβαια, μία λειτουργία είναι εντονότερη, κυρίαρχη σε κάθε περίσταση.
Ενα τραγούδι:
Ενα Απόφθεγμα:
'Όταν η φατική λειτουργία είναι εντονότερη όλων, και έχουμε απολέσει την ποιητική, οι περιστάσεις δεν είναι και τόσο ευνοϊκές. Η τέχνη της συζήτησης σκοντάφτει πότε την κενότητα και πότε στην αμηχανία και είναι καλύτερα να μένεις στο σπίτι".
"Κάθε ερωτάν είναι μια αναζήτηση. Κάθε αναζήτηση λαβαίνει πάντα μια προγενέστερη καθοδήγηση από το ζητούμενο. Μια ερώτηση ζητά ν΄ αναγνωρίσεικάποιο ον ως προς το αν είναι και πώς είναι. Η αναζήτηση που τείνει προς τη γνώση είναι τότε μόνο αληθινή έρευνα, στην περίπτωση που διασαφηνίζει και καθορίζει σε τι αναφέρεται τι ερώτημα. Κάθε ερώτηση είναι ερώτηση για κάτι, έχει ένα αντικείμενο για το οποίο ρωτά [SeinGefragtes]. Κάθε ερώτηση για κάτι ρωτά κάποιον. Συνεπώς εκτός από το αντικείμενο, μια ερώτηση έχει κάποιον που ρωτιέται [einBefragtes]. Αν η ερώτηση έχει ερευνητικό, δηλαδή καθαρά θεωρητικό χαρακτήρα, εκείνο για το οποίο ρωτά οφείλει να προσδιοριστεί και να αναχθεί σε έννοια. Μέσα σε αυτό για το οποίο ρωτάς υπάρχει λοιπόν τότε κι αυτό που σκοπεύεις να βρεις : εκείνο με το οποίο η ερώτηση πετυχαίνει το σκοπό της. Αυτό τούτο το ερωτάν μιας και είναι συμπεριφορά ενός όντος, του ερωτώντος, έχει ένα δικό του χαρακτήρα του είναι. Κάνοντας μια ερώτηση ή ρωτάς απλώς για να περάσει η ώρα, ή θέτεις το ερώτημα ρητά".
Είσαι?
Μάρτιν (αναρ-) Χάιντεγκερ - Είναι και χρόνος.
1τον: Ένας σύντροφος είχε πει ότι βρίσκει εντελώς επίκαιρο το σύνθημα: "ψωμί, παιδεία, ελευθερία", θα συμφωνήσω. Μετά από 5 χρόνια συνειδητής μη συμμετοχής, η συνείδηση μου μου λέει να κατέβω στην πορεία του πολυτεχνείου.
2ρον: Τα κόκκινα γράμματα είναι δική μου παρέμβαση στο κείμενο, δεν υπήρξε ποτέ κάποιος αναρχάιντεγκερ δηλαδή.
Μαθαίνοντας καινούργιες λέξεις από τον Μισέλ Φουκώ στην παράδοση της 8ης Ιανουαρίου 1975:
Ηροστρατισμός: όρος που παραπέμπει στο παράδειγμα του εμπρησμού του ναού της Δήμητρας στην Έφεσο από τον Ηρόστρατο. Ο Valleteδημιούργησε τον όρο για να ορίσει το συνδυασμό κακεντρέχειας, ανηθικότηταςκαι κενοδοξίας στους ηλίθιους και να χαρακτηρίσει το είδος των επιθέσεων που είναι αποτέλεσμα αυτής της διανοητικής κατάστασης.
Αλκιβιαδισμός: το όνομα του Αλκιβιάδη χρησιμοποιήθηκε ως συνώνυμο ανθρώπου του οποίου ο χαρακτήρας συγκεντρώνει ταυτόχρονα μεγάλες αρετές και πολυάριθμα ελαττώματα (κενοδοξία, αριβισμός).
Μποβαρισμός: έκφραση που προέρχεται από το διάσημο μυθιστόρημα του Φλώμπερ ,Μαντάμ Μποβαρύ, για την οποία κάποιοι φιλόσοφοι πρότειναν να αποτελέσει ψυχολογική κατηγορία ενώ, ο JulesdeGaultierόρισε το μποβαρισμό ως τη διαμερισμένη στον άνθρωπο ικανότητα να αντιλαμβάνεται τον εαυτό του διαφορετικό απ’ ότι είναι.
Τελευταίο και πιο γνωστό:
Δονζουανισμός: (Δον Ζουαν του Μολιέρου) σημαίνει για ένα άνθρωπο την παθολογική αναζήτηση νέων κατακτήσεων.
Εδώ που τα λέμε, τι είναι τα εξάρχεια χωρίς τα συνθήματα τους. Από το "πρέζα, σεισμός,πανετωλικός" και το "έρωτας ή τίποτα" ως το "έγχρώμη tv, ασπρόμαυρος michael Jackson" ο δρόμος είχε τη δική του ιστορία (κάποιος την έγραψε στον τοίχο με μπογιά)...
Εκεί λοιπόν που περπατούσα ανέμελη και παρατηρούσα τους τοίχους με τα συνθήματα, έπεσε το μάτι μου σε ένα που έγραψε " ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΟΙ ΔΟΚΙΜΟΙ". Όταν το κοίταξα κάπως καλύτερα παράτήρησα ότι κάποιος/α άλλος/η είχε συμπληρώσει μπροστά από το δόκιμοι ένα άλφα (Α).
κι έτσι έγινε...
ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΟΙ ΑΔΟΚΙΜΟΙ
ΥΓ: θα συμφωνούσε κι ο michael Jackson. ΥΓ:Για τον Σ. Ποπ φάση τέλος.
Μια έκδηλη μαλάκυνση εγκεφάλου οδήγησε σήμερα 28/10/10 τον δύτη Μανόλη Βουτσαλά να ράψει τη μεγαλύτερη γαλανόλευκη του κόσμου η οποία ανεμίζει στο φρούριο του Κούλε στο Ηράκλειο. Το μέγεθος της σημαίας είναι 745,5 τ.μ., το βάρος της 200 κιλά, ενώ ως ιστός χρησιμοποιήθηκε ένας γερανός. Η αγαθοεργία του αυτή έμεινε στην ιστορία της ανθρωπότητας ως το δέυτερο μεγαλύτερο λάθος της (το πρώτο ήταν η γέννηση του) κι από τώρα και στο εξής στο λήμμα 'βλάκας' θα έχει τη φωτογραφία του.
Και μια δήλωση του Β. Διαμαντόπουλου μετά το πολυτεχνείο το 95, για να μην ξεχνιόμαστε:
Αν κρίνετε πολύ αυστηρή αυτήν την ανάρτηση, σας λέω ότι έζησα σε αυτήν την πόλη 19 χρόνια. Φταίει κι αυτός για τις παρελάσεις που μας ανάγκαζαν να συμμετάσχουμε, για το στραγάλι και τα σημαιάκια τρώγαμε στη μάπα και για άλλα πολλά.Anyway... αλλού η ψυχανάλυση.
Οι Throbbing Gristle μαζί με τους Cabaret Voltaire,αποτέλεσαν τους εφευρέτες της "βιομηχανικής μουσικής". Ως μουσικό σχήμα που ήταν εξοικειωμένο με το θόρυβο των εργοστασίωναποφάσισε να τον χρησιμοποιήσει ως αλληγορία για την ανθρώπινη κατάσταση στο τέλος του 20ου αιώνα. Άρχισαν συνθέτοντας σουίτεςηλεκτρονικού θορύβου, που εμπνέονται από το τρίξιμο και το σφύριγμα των μηχανών, τους μετρονόμους, τους μηχανισμούς τωνρολογιώνενός εργοστασίου.
Μετα Μετα- χαράς μαθαίνουμε ότι όλα τα μέλη του groupείναι trance…
Και ναι! μετά από 3 μήνες ψαξίματος, 300 αποστολές βιογραφικών και δεν θυμάμαι πόσες συνεντεύξεις 850 μπύρες στο καφενείο (έτσι για το στερεότυπο) …βρήκα δουλειά.
Η μαμά μου λέει « Δόξα το θεό παιδί μου», Οι φίλοι μου λένε «πάλι καλά να λες». Perierga pragmata!
Θυμάμαι πάντως όταν είχα βρει την προηγούμενη δουλειά. Η μαμά μου έλεγε «Δόξα το θεό παιδί μου» Οι φίλοι μου έλεγαν « Ωχ!μαλακία». Katholou perierga pragmata!
Εγώ αναρωτιέμαι «να χαρώ τώρα ή να λυπηθώ». Αχ! αυτή η κρίση.
Μια οποιαδήποτε δουλειά είναι καλύτερη από το να μην υπάρχει δουλειά. Μπιλ Κλίντον 2008
Καμία δουλειά δεν είναι τόσο σκληρή όσο η ανυπαρξία δουλειάς. Αφίσα στο συλλαλητήριο του Δεκεμβρίου 1998, το οποίο οργανώθηκε από πρωτοβουλίες για τους άνεργους
Από το βιβλίο κείμενα για την εργασία και την κρίση. Gruppe Krisis – Μανιφέστο ενάντια στην εργασία. Περίεργα τα πράγματα.
ΛΟΓΑΡΙΑΖΕΙΣ ας υποθέσουμε πως πέρασαν τόσες και τόσες νύχτες από κείνο το συμβάν που δεν μπορεί να ξεχαστεί ΜΑ το συμβάν δεν σε δαγκώνει πια φοράει φίμωτρο κι ας μοσχοβολάει η νύχτα ποίηση και γιασεμιά κι ας ανατέλλουν τα όνειρα
Ξέρεις ακράδαντα πως έφτασες στο χείλος της προετοιμασίας ν' αποφασίσεις τέλος πάντων τι θα δώσεις τι θα πάρεις Γνωρίζεις κάλλιστα πως σήμερα όλα πλέον παραχαράσσονται όλα επαναλαμβάνονται δεν έχεις να προσθέσεις τίποτα σε όσα είπες Τρίβεται πάνω σου ένας ίσκιος στιλπνός όπως το τρίχωμα μιας γάτας Κιόλας ακούγονται όλο και πιο αραιά οι τελευταίες εκπυρσοκροτήσεις των στίχων Κάθεσαι και καταχωρείς ένα προς ένα τα γεγονότα στην οικεία στήλη Προσέχεις το υπόλοιπο μη βγει χρεωστικό
Κι όλα σε λίγο επαναλαμβάνονται Σ' ένα νέο προσκήνιο Κλείτος Κύρου
κι άλλο ένα
συνδιάζονται σαν υλικά σε συνταγή μαγειρικής συντροφιά με τη σημερινή βροχή.
ΧΟΡΟΣ 2 (Από τη συλλογή "ΘΕΜΑ") δεν δεν το φύλλο δεν δέν-τρο
δεν η άνοιξη δεν η επιθυμία δεν ο δόλος δεν δεν-τρο
δεν η λάμψη δεν η μανία δεν το κόκκινο το κόκκινο δεν δεν-τρο
δεν ω δεν α δεν αγωνία δεν η κρύπτη δεν η κρύπτη δεν η κρύπτη
δεν δεν το φύλλο δεν ΔΕΝΤΡΟ ---------- ΟΔΥΣΣΕΙΑ (Από τη συλλογή "Τόποι νέοι")
Δεμένος τρυφερός αλλιώτικος Δεμένος στο κατάρτι μου. Τόσα νερά στο δωμάτιό μου!
Ας έρθουν οι σύντροφοι Ας έρθουν οι σειρήνες Ας έρθει - έστω - ένας υδραυλικός. ----------- Τ' άνθος (Από τη συλλογή "Ποιήματα εκ προμελέτης" ) τ' άνθος τ' άγριο της πλαγιάς ποτέ δεν θάκοβα εγώ. εσείς το χαλάσατε και τώρα το κρατάτε φρέσκο, λέτε στ' ανθογυάλι αυταπάτες τ' άνθος πέθανε να το ξέρετε κι είναι άχρηστο και βλαβερό θάλεγα νάχετε για στολίδι ένα νεκρό ----------- Ο ΚΥΚΝΟΣ (Από τη συλλογή "Τόποι νέοι")
Μέσα μου υπάρχει ένας κύκνος και μια ωραία γαλάζια λίμνη. Ο κύκνος μου επιτρέπει να ζω πάνω από τη λάσπη του βυθού της ωραίας της γαλάζιας λίμνης. ------------- Οι Ετρούσκοι Οι Ετρούσκοι χτίζανε πολύ μικρά τα σπίτια Οι Ετρούσκοι χτίζανε πολύ μεγάλους τάφους
Οι Ετρούσκοι χτίζανε πολύ μικρά τα σπίτια Οι Ετρούσκοι χτίζανε πολύ μεγάλους τάφους
Ουδέν σχόλιο από μεριάς μου πέρα απ΄ το ότι η ΟΔΥΣΣΕΙΑ είναι καταπληκτική. Τύφλα να 'χει ο Οδυσσέας του Τζέιμς Τζόις.
Σας παραπέμπω σε αυτό το blog για να διαβάσετε τα εξαιρετικά σχόλια των αναγνωστών. Έχουν πολύ γέλιο. Μου έχουν φτιάξει τη μέρα.
Οι αρχαίοι έλληνες πίστευαν ότι η πορεία του ανθρώπου μέσα στο χρόνο είναι κυκλική. Ότι προχωράει μέσα από τη σταθερή επανάληψη των γεγονότων, όπως η νύχτα διαδέχεται τη μέρα και τούμπαλιν.
Ο Χέγκελ πίστευε ότι είναι ευθύγραμμη. Ότι πρόκειται για μια άδηλη δύναμη που ρυθμίζει την εμφάνιση των γεγονότων της ιστορίας προς μια κατεύθυνση κι ένα σκοπό, την τελείωση του πνεύματος, της ιδέας και του νου.
Τι να πω.
Φεύγοντας χθες από το μικρό καφέ τη βρήκα κάπως ΖΙΚ ΖΑΚ.
Βλέπετε αυτό το σύμβολο. Μα φυσικά το βλέπετε. Παντού. Σε καφετέριες, εστιατόρια, νοσοκομεία, αποδυτήρια,τουαλέτες, μπλούζες, μπρελόκ κ.α. Η διαφοροποίηση που απεικονίζει αυτό βρίσκεται παντού, σε οτιδήποτε ανθρώπινο, διέπει κάθε πράξη και σκέψη σαν εγκεφαλικό τατουάζ. Νομίζω ότι θα πρέπει να κοιτάξουμε πίσω από αυτό, στις τραγικές ιστορίες ανθρώπων που δεν βρίσκουν τους εαυτούς τους σε κανένα από τα δύο κυρίαρχα φύλα, όπου το ένα καταπιέζει το άλλο και τα δύο καταπιέζονται από την κατασκευή των έμφυλων ρόλων. Πρέπει να βρούμε τις διαδικασίες που το θεσμίζουν και το δικαιώνουν ώστε να παραμένει σταθερό κι αλώβητο στο χρόνο, δικαιώνοντας τις έμφυλες εξουσίες...
πάνω στα σώματα μας.
Προς τα τέλη του 1599 μια γυναίκα από την Ντόλ, η επονομαζόμενη ΑντίντΚολά διώχθηκε με την κατηγορία ότι παρουσίαζε διάπλαση η οποία, αν εξετάσουμε τις λεπτομέρειες που συμπεριλαμβάνονται στο φάκελο της υπόθεσης, πρέπει να ήταν περίπτωση παρόμοια με της ΜarieleMarcis (ερμαφρόδιτο άτομο). Οι γιατροί κλήθηκαν να προχωρήσουν σε εξέταση, κατέληξαν πώς το ελάττωμα που είχε η ΑντίντΚολά στη σεξουαλική διάπλαση ήταν το αποτέλεσμα κάποιας αποτρόπαιας συνδιαλλαγής με τους δαίμονες. Τα συμπεράσματα αυτά ήταν σύμφωνα με την κατηγορία και η ΑντίντΚολά στάλθηκε πίσω στη φυλακή. Υποβλήθηκε σε ανάκριση: βασανίστηκε, αντιστάθηκε κάποιο καιρό, αλλά νικημένη από τρομερούς πόνους, αποφάσισε στο τέλος να ομολογήσει."Ομολόγησε -λέει ο χρονικογράφος πώς είχε εγκληματικές σχέσεις με το Σατανά και κάηκε ζωντανή στην κεντρική πλατεία της Ντόλ".
Μισέλ Φουκώ -Οι μη κανονικοί Παραδόσεις στο Κολέγιο της Γαλλίας, 1974-1975
Υπάρχει κάτι που οι ειδικοί περιγράφουν σήμερα ως «διαταραχή της σεξουαλικής διαφοροποίησης». Παρόλο που αναγνωρίζω στρατηγικές ελέγχου της κοινωνίας στις διάφορες κατηγοριοποιήσεις και στατιστικές , νομίζω ότι έχει σημασία να αναφέρουμε ότι το 1 στα 5.000 άτομα είναι "ερμαφρόδιτο" και κατατάσσεται στην κατηγορία των "μη κανονικών". Αυτή η πληροφορία αναφέρεται για να δούμε πόσο λίγα πράγματα γνωρίζουμε για ένα ζήτημα που αφορά χιλιάδες ανθρώπους .
Τα "μη κανονικά άτομα" είναι τα μη "ορατά άτομα". Τα άτομα που αμφισβητούν με τα σώματα τους τον κυρίαρχο (επιστημονικό ή μη) λόγο. Η "συνουσία με τον σατανά "του τότε ονομάζεται πλέον «διαταραχή της σεξουαλικής διαφοροποίησης» και αφορά σώματα προς χειρουργική διόρθωση για να "υιοθετήσουν βιολογικά " το ένα από τα δύο κυρίαρχα φύλα προκειμένου να το επιτελέσουν, καθώς η σεξουαλική απροσδιοριστία μπορεί να προκαλέσει κλυδωνισμούς στα θεμέλια ενός συστήματος όπου τα πάντα έχουν κατασκευαστεί από τον άντρα και τη γυναίκα για τον άντρα και τη γυναίκα. Τα άτομα εκείνα που οι κοινωνίες με τους διάφορους μηχανισμούς εξουσίας (θρησκεία, οικογένεια, επιστήμη) τα έριξαν στα μαύρα σκοτάδια της πραγματικότητας. Πλέον οι θεϊκές προσταγές έγιναν επιστημονικά κελεύσματα και ναι, είναι αλήθεια, κάθε κοινωνία έχει δημιουργήσει τα τέρατα της, τις εξαιρέσεις που θα επιβεβαιώνουν το δυαδικό σύστημα. Κι έτσι δείχνοντας τη θολότητα του τι δεν πρέπει να είσαι καταδεικνύεται ο έμφυλος μονόδρομος που έχεις να διανύσεις,
χωρίς αποκλίσεις.
ΥΓ: Υπάρχει μάλλον μια- σχετική με την ανάρτηση- ωραία ταινία που μου σύστησε η αγαπημένη συγκάτοικος Τ. Το "Μαύρο Λιβάδι" του Βαρδή Μαρινάκη. Αν τη δείτε σε κανατόρρεντ σφυρίστε το και σ' εμάς. Ωστόσο πάρτε μια γεύση από το trailer. Πολύ καλή (φωτογραφία) για να είναι Ελληνική (ταινία)..
O tellmewhy? O tellmewhy? OhWhy? Why? Why? O tellmewhyanddon'ttellme a lie! Whytheceilingstillshakes? Shakes! Shakes! Shakes! Whythefixturesturntoserpentsandsnakes?
Thisdesiretopossessheris a wound anditsnagginatmelike a shrew but, Ahknow, thattopossessher Is, therefore, nottodesireher.
O o o thenyaknow, thatlilgirlwouldjusthavetogo! Go! Go-o-o! Fromhertoeternity!
Fromhertoeternity!
*Απόσπασμα από την ταινία "τα φτερά του έρωτα" του WimWenders στο οποίο εμφανίζεται ο NickCave και τραγουδάει το "Fromhertoeternity" (από τον ομώνυμο δίσκο) σε ένα Βερολινέζικομπάρ .
Πραγματικά διαχρονικό μπορεί να χαρακτηρίσει κανείς το τραγούδι του Γιώργου Μπούρα ¨Ρομαντικά¨. Ο Γιώργος Μπούρα είναι ένας βιρτουόζος του λα'ι'κοσέικ είδους με επιρροές από διάφορους καλλιτέχνες που έχουν γράψει ιστορία στο παγκόσμιο μουσικό στερέωμα, μαζί με το ¨μαντουβάλα τσατσα'', το "τζέμης μπόντ" το "σε είδα στο Λυκαβηττό". Πρόκειται για διαμάντι του ελληνικού πενταγράμμου που έχει καταφέρει να συγκεράσει τη rock and roll με την ελληνική folk μουσική μέσο των ethnic στοιχείων (μπουζούκι) .
